برای دیدن عکس های جدید هیلا اکرانی و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید هیلا اکرانی
عکس های جدید هیلا اکرانی
عکس های جدید هیلا اکرانی
عکس های جدید هیلا اکرانی
عکس های جدید هیلا اکرانی
عکس های جدید هیلا اکرانی
عکس های جدید هیلا اکرانی
عکس های جدید هیلا اکرانی
برای دیدن عکس های جدید یوسف تیموری و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید یوسف تیموری
عکس های جدید یوسف تیموری
عکس های جدید یوسف تیموری
عکس های جدید یوسف تیموری
عکس های جدید یوسف تیموری
عکس های جدید یوسف تیموری
عکس یوسف تیموری و پسرش
عکس های جدید یوسف تیموری
تعبیر خواب مردن,تعبیر خواب مردن مادر,تعبیر خواب مردن مرده,تعبیر خواب مردن همسر,تعبیر خواب مردن برادر,تعبیر خواب مردن دوست,تعبیر خواب مردن خواهر,تعبیر خواب مردن و زنده شدن,تعبیر خواب مردن خود,تعبیر خواب مردن فرزند,تعبیر خواب مردن مادر بزرگ,تعبیر خواب مردن مادر,تعبیر خواب مردن مادر شوهر,تعبیر خواب مردن مادر مرده,تعبیر خواب مردن مادر زن,تعبیر خواب فوت مادر,تعبیر خواب مرگ مادر بزرگ,تعبیر خواب فوت مادربزرگ,تعبیر خواب مرگ مادر و پدر,تعبیر خواب خبر مردن مرده,تعبیر خواب مردن یک مرده,تعبیر خواب مرگ مرده,تعبیر خواب مرگ مرده,تعبیر خواب مردن دوباره مرده,تعبیر خواب مردن یک مرده,تعبیر خواب مردن دوباره مرده,تعبیر خواب دیدن مردن مرده,تعبیر خواب مردن شخص مرده,تعبیر خواب مردن همسر,تعبیر خواب مرگ همسر,تعبیر خواب فوت همسر,تعبیر خواب فوت همسر,تعبیر خواب مردن شوهر,تعبیر خواب مردن زن,تعبیر خواب مردن شوهر,تعبیر خواب مردن زن حامله,تعبیر خواب مردن زن,تعبیر خواب مردن برادر,تعبیر خواب مردن برادر شوهر,تعبیر خواب مردن برادر نداشته,تعبیر خواب فوت برادر,تعبیر خواب مرگ برادر,تعبیر خواب مرگ برادر,تعبیر خواب فوت برادر,تعبیر خواب مرگ برادرزاده,تعبیر خواب برادر فوت شده,تعبیر خواب مردن دوستان,تعبیر خواب مردن دوست صمیمی,تعبیر خواب مرگ دوست,تعبیر خواب مرگ دوستان,تعبیر خواب مردن یک دوست,تعبیر خواب دیدن مرگ دوست,تعبیر خواب مردن یکی از دوستان,تعبیر مردن دوست در خواب,تعبیر خواب خبر مردن دوست,تعبیر خواب مردن خواهر,تعبیر خواب مرگ خواهر,تعبیر خواب مرگ خواهر,تعبیر خواب دیدن مردن خواهر,تعبیر خواب مرگ خواهر و برادر,تعبیر خواب مرگ خواهر زاده,تعبیر خواب دیدن مرگ خواهر,تعبیر خواب خبر مرگ خواهر,تعبیر خواب مرگ شوهر خواهر,تعبیر خواب مردن و زنده شدن مرده,تعبیر خواب مردن و زنده شدن پدر,تعبیر خواب مردن و زنده شدن بچه,تعبیر خواب مردن و زنده شدن یک نفر,تعبیر خواب مرگ و زنده شدن,تعبیر خواب مردن و سپس زنده شدن,تعبیر خواب مردن بعد زنده شدن,تعبیر خواب مردن سپس زنده شدن,تعبیر مردن و زنده شدن در خواب,تعبیر خواب مردن خود شخص,تعبیر خواب مردن خودم,تعبیر خواب مردن خود,تعبیر خواب مردن خود آدم,تعبیر خواب مردن خود انسان,تعبیر خواب مردن خود فرد,تعبیر خواب مردن خودت,تعبیر خواب مردن خود ادم,تعبیر خواب مردن خودمان,تعبیر خواب مردن فرزند,تعبیر خواب مردن فرزند دختر,تعبیر خواب مردن فرزند پسر,تعبیر خواب مردن فرزندان,تعبیر خواب مرگ فرزند,تعبیر خواب مردن بچه,تعبیر خواب مردن نوزاد,تعبیر خواب مردن بچه در شکم مادر,تعبیر خواب مردن بچه در شکم
مشاهده مرگ و مردن در خواب خیلی رایج است و تعابیر و معانی مختلفی دارد.
دیدن مرگ در خواب یکی از وحشتناک ترین خواب ها است.اگر شما هم خواب مردن دیده اید و دنبال تعبیر خواب مردن هستید این مطلب را تا انتها مطالعه بکنید حتما تعبیر خوابتان را خواهی یافت.
تعبیر دیدن مردن در خواب اگر بیند که بمیرد و همه بر وی گریه میکنند تا وقتی که وی را بشستند و با کفن در گور کردند این همه، دلیل بر فساد دین بود.
تعبیر دیدن مردن در خواب که مردگان وی را بشارت دادند و با او حرف زدند ، این است که حال او نزد حق تعالی نیکو بود.
تعبیر دیدن مردگان در خواب اگر با وی سخنان ناخوش گفتند این است که حال او نزد حق تعالی بد بود.
تعبیر دیدن مرگ مفاجات درخواب این می باشد که بر راحتِ مومن و عذاب کافر بود.
تعبیر دیدن جان کندن خود را در خواب بیند، دلیل که عذاب او سختر بود.
تعبیر مرگ و شستن در خواب اگر ببیند که میمیرد و او را بشستند، دلیل که در دین خود ثابت بود.
تعبیر مردن در خواب اگر بیند که بمرد و او را بر تابوت نهادند و خلق از پی او می رفتند بزرگی یابد.
تعبیر دیدن مرده در خواب اگر دید او مرده را بر پشت گرفته بود و می برد، دلیل مال حرام است.
تعبیر دیدن انسان مرده و زنده شده در خواب اگر بیند زنده بمرد و دیگر باره زنده شد به غایت نیکو بود.
تعبیر دیدن مرگ دوباره مرده اگر مرده را بیند که دیگر باره بمرد، به این معنی می باشد که فرزندش خواهد مرد.
تعبیر دیدن مرگ پدر و مادر اگر بیند مادر و پدر او بمردند ، یعنی کارش نیکو شود و نیز می گویند کارش شوریده شود.
تعبیر دیدن مردن در خواب اگر زنی آبستن بیند بمرد و او را بشستند، دلیل که او را پسر آید.
تعبیر زن آستن اگر بیند بمرد و او را بر تابوت نهادند به تاویل نیکو بود. اگر دفنش کردند بد است.
تعبیر دیدن مردن در خواب قولهای زیاد پوچ و واهی می باشد.
تعبیر دیدن کسانی که در حال مرگ هستند بر این است که شادی فراوانی نصیب وی خواهد شد.
تعبیر دیدن زنده شدن مرده بر این می باشد که شما زندگی بی برنامه ای را سپری میکنید.
تعبیر تمایل به مردن نشانه سلامتی است.
حضرت دانیال گوید: اگر به خواب بیند که بمرد و همه بر وی بگریستند تا وقتی که وی را بشستند و با کفن در گور کردند این همه، دلیل بر فساد دین بود. اگر بیند که او را در تابوت نهادند و مردم از پیش و پس او می رفتند، دلیل بزرگی بود، دینش نقصان بود و بعضی گویند: برآن مردم که بر جنازه او بودند حکم کند. اگر بیند که مرده بود و زنده شد، دلیل که از گناه توبه کند و عمرش دراز بود. اگر بیند که درمیان گورستان بود، دلیل که با جاهلان سفر کند
محمدبن سیرین گوید: هر که خواهد بداند که حال او نزد حق تعالی چون است، احتیاط کند که حال او نزدیک مردگان چگونه است. اگر بیند که مردگان وی را بشارت دادند و با او سخن گفتند، دلیل که حال او نزد حق تعالی نیکو بود. اگر با وی سخنان ناخوش گفتند به خلاف این بود.
جابرمغربی گوید: دیدن مرگ مفاجات درخواب ، دلیل بر راحتِ مومن و عذاب کافر بود و هر چند جان کندنِ خود را در خواب معتبر بیند، دلیل که عذاب او سختر بود. اگر بیند که بمرد و او بشستند، دلیل که در دین خود ثابت بود.
ابراهیم کرمانی گوید: اگر بیند که بمرد و او را بر تابوت نهادند و خلق از پی او می رفتند بزرگی یابد. اگر دید او مرده را بر پشت گرفته بود و می برد، دلیل مال حرام است. اگر بیند زنده بمرد و دیگر باره زنده شد به غایت نیکو بود. اگر مرده را بیند که دیگر باره بمرد، دلیل که فرزندش بمیرد. اگر بیند فرزندش بمرد، دلیل که توانگر شود و بعضی گویند از شر دشمن ایمن شود. اگر بیند مادر و پدر او بمردند، دلیل که کارش نیکو شو د و نیز می گویند کارش شوریده شود. اگر زنی آبستن بیند بمرد و او را بشستند، دلیل که او را پسر آید. اگر بیند بمرد و او را بر تابوت نهادند به تاویل نیکو بود. اگر دفنش کردند بد است.
لوک اویتنهاو می گوید :
مردن : قولهای زیاد پوچ و واهی
دیدن کسانی که در حال مرگ هستند : شادی
زنده شدن مرده : شما زندگی بی برنامه ای را سپری میکنید
تمایل به مردن : نشانه سلامتی
دیدن جنازه در خواب، نشان‌دهنده جنبه‌ای از خودتان است که در شما مرده. یا ممکن است به این معنی باشد که مهجور و بیان‌ناپذیر هستید. خودتان را کنارگذاشته‌اید و از درون مرده‌اید.
برای دیدن عکس های جدید نیره فراهانی و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید نیره فراهانی
عکس های جدید نیره فراهانی
عکس های جدید نیره فراهانی
عکس های جدید نیره فراهانی
عکس های جدید نیره فراهانی
عکس های جدید نیره فراهانی
عکس های جدید نیره فراهانی
برای دیدن عکس های جدید معصومه رحمانی و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید معصومه رحمانی
عکس های جدید معصومه رحمانی
عکس های جدید معصومه رحمانی
عکس های جدید معصومه رحمانی
عکس های جدید معصومه رحمانی
عکس معصومه رحمانی و پریناز ایزدیار
برای دیدن عکس های جدید کیانا تجمل و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید کیانا تجمل
عکس های جدید کیانا تجمل
عکس های جدید کیانا تجمل
عکس های جدید کیانا تجمل
عکس های جدید کیانا تجمل
عکس های جدید کیانا تجمل
عکس های جدید کیانا تجمل
طرز تهیه رولت مرغ پنیری با کلم بروکلی بسیار خوشمزه در قسمت آشپزی سایت جسارت.امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد
اگر شما هم نام رولت مرغ پنیری با کلم بروکلی را شنیده اید و علاقه به درست کردن آن هستید می توانید به آسانی آنرا در بخش آشپزی ما آموزش ببینید
آموزش و طرز تهیه رولت مرغ پنیری با کلم بروکلی بسیار خوشمزه به روش رستورانی
این خوراک بسیار خوشمزه بوده و توصیه می کنیم که حتما آن را امتحان کنید
موسیر :♦: 2 عد
آبلیمو :♦: 1 قاشق غذاخوری
مرغ (فیله) :♦: 4 قطعه
کلم بروکلی (گل شده) :♦: 2 فنجان
پنیر چدار :♦: به میزان لازم
نمک :♦: به میزان لازم
برگ بو :♦: 3عدد
سیر :♦: 2 عدد
آب پیاز :♦: 1 پیمانه
هویج :♦: 1 عدد
کرفس :♦: 1 ساقه
پودر سیر :♦: 1 قاشق مرباخوری
زعفران :♦: به میزان لازم
آموزش و طرز تهیه رولت مرغ پنیری با کلم بروکلی بسیار خوشمزه به روش رستورانی
با این میزان مواد اولیه می توانید برای 6 نفر این غذای خوشمزه را تهیه کنید
به نقل از سایت جسارت برای تهیه رولت مرغ پنیری با کلم بروکلی ابتدا باید
مرغ را با کوشکوب خوب باز کنید و داخل ظرف گذاشته و
آب پیاز، زعفران، برگ بو، آبلیمو، نمک، فلفل، هویج، کرفس، سیر، موسیر و پودر سیر را به مرغ ها اضافه نموده و
کاملا مخلوط کنید تا مرغتان مزه دار شود. ظرف مواد رولت مرغ را به مدت 1ساعت داخل یخچال قرار دهید.
قابلمه را روی اجاق گاز گذاشته چند لیوان آب و مقداری نمک داخل آن بریزید هنگامی که جوش آمد
کلم بروکلی ها را داخل آن بیندازید و 5 دقیقه بگذارید بپزند، پس از 5 دقیقه کلم ها را با آب سرد آبکشی کنید.
فر را با دمای 200 درجه سانتیگراد روشن کنید تا گرم شود.
آموزش و طرز تهیه رولت مرغ پنیری با کلم بروکلی بسیار خوشمزه به روش رستورانی
در صورت تمایل رولت مرغ را در روغن یا کره سرخ کنید.
هتر است رولت مرغ را به همراه سس تار تار سرو کنید.
بعد از مدت یک ساعت مرغ ها را از مواد اضافه جدا کرده و روی مرغ ها نمک و فلفل بریزید و
به همراه مقداری کلم بروکلی پخته و پنیر رنده شده قرار دهید.
پس از اضافه کردن مواد اطراف مرغ را جمع کنید و بصورت کامل ببندید و با خلال محکم کنید.
کف ظرف یا سینی را چرب کنید سپس رولت مرغ ها را کف آن بچینید و
داخل فری که از قبل با حرارت 200 درجه سانتی گراد روشن کرده اید و گرم شده است
به مدت 30 دقیقه بپزید سپس رولت مرغ را در ظرف بکشید و به همراه سس و چاشنی دلخواه سرو کنید.
در صورت تمایل از مواد دلخواه دیگری هم می توانید داخل رولت مرغ استفاده کنید.
به جای پنیر چدار می توانید از هر نوع پنیر چرب دلخواهی برای رولت مرغ ها استفاده کنید.
شعر در مورد سایه,شعر در مورد سایه انسان,شعر در مورد سایه ها,شعر در مورد سایه آدم,شعر در مورد سایه سار,شعری در مورد سایه ها,شعر در مورد سایه,شعر در مورد سایه ها,شعری در مورد سایه,شعر درباره سایه ها,شعر درباره سایه ها,شعری درباره سایه ها,شعر درمورد سایه ادم,شعر در مورد سایه روشن,شعر درمورد سایه ها,شعر در مورد سایه درخت,شعر در وصف سایه,شعر سایه در وصف لطفی,شعر هوشنگ ابتهاج در وصف لطفی,شعر سایه,شعر سایه فروغ,شعر سایه شاملو,شعر سایه سهراب سپهری,شعر سایه سیاوش قمیشی,شعر سایه فروغ فرخزاد,شعر سایه مرگ,شعر سایه درخت,شعر سایه ابی,شعر سایه از فروغ فرخزاد,شعر دنیای سایه ها فروغ,متن شعر سایه سیاوش قمیشی,شعر نو سایه درخت,شعر در مورد سایه درخت,شعر سایه از ابی
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد سایه برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
من سایه ای از نیمه پنهانی خویشم
تصویر هزار آینه حیرانی خویشم
سایه سنگ بر آینه خورشید چرا؟
خودمانیم، بگو این همه تردید چرا؟
غفلت کائنات را جنبش سایه ها همه
سجده به کاخ کبریا، خواه نخواه کردن است
از سایه ی سنگین تو من کمترم آیا؟
بگذار به دنبال تو خود را بکشانم
من سایه ی پنهان شده در پشت غبارم
آه این منم ای آینه کم سرزنشم کن
حالم بداست اما دلم با گریه کردن نیست
محتاج نورم سایه ات را از سرم بردار
گرچه در پای تو خاموش فتادست ای شمع
سایه را سوز و گدازیست که من می دانم
شبی آغوش روی ِ سایه ات وا کرده ای هرگز؟
خودت را اینهمه دلتنگ معنا کرده ای هرگز؟
نیمه شب بود و غمی تازه نفس
ره خوابم زد و ماندم بیدار
ریخت از پرتو لرزنده ی شمع
سایه ی دسته گلی بر دیوار
همه گل بود ولی روح نداشت
سایه ای مضطرب و لرزان بود
چهره ای سرد و غم انگیز و سیاه
گوئیا مرده ی سرگردان بود !
شمع ، خاموش شد از تندی باد
اثر از سایه به دیوار نماند !
کس نپرسید کجا رفت ، که بود
که دمی چند در اینجا گذراند !
این منم خسته درین کلبه تنگ
جسم درمانده ام از روح جداست
من اگر سایه ی خویشم ، یا رب
روح آواره ی من کیست ، کجاست ؟
تار لطفی، غزل سایه -شب از نیمه گذشت-
سر من بر سر زانوش چه حالی دارد!
من سایه ی سرد زمستان گوشه ی ایوان
فیروزه در فیروزه های روی کاشی تو
چون سایه که در هر قدمش بوده کنارت
بگذار که هر لحظه به دنبال تو باشم
سایه ی زلف کسی چون ابر بر دوزخ گذشت
آتشی دیگر گلستان شد،گمان کردم تویی
عشق ابریست که یک سایه ی آبی دارد
سایه اش کاش به دل گاه به گاه افتادن
هم هیزم سنگین سری دوزخیانی
هم باغ سبک سایه ی فردوس برینی
سایه ای مانده زمن بی تو که در آینه هم
طرح خاکستریش گنگ ترین تصویر است
هر سایه ای که بگـذرد از خلوتم تویی
افتاده ای به جان غزل های آخرم
از آن شبی که تو رفتی پلنگ وحشی کوه
اسیر سایه ی حیرانی بیابان است
من که عمری تشنه ی قدری محبت بوده ام
از تو تنها سایه ای بر روی سر میخواستم
کجا روم که نه در حلقه ی نگین تو باشد ؟
مگر به ساحتی از سایه ی شما بگریزم
تو با قدم زدنت تازه عاشقم کردی
بمان که با قدمت سایه ای به سر باشی
من چای می خوردم به نوبت شعر می خواندند
تا صبح، عکس سایه و سعدی به دیوارم
خوش و بش کرده ای با سایه ی ِ دیوار وقتی که
دلت جویایِ احوالِ کسی باشد که دیگر نیست؟
ای با همه مثل سایه همراه
تنهاتر از این شدن چگونه؟
ای که مهتاب رخت سایه بی افکنده به ماه
دل ما بر دل تو سخت ارادت دارد
پشت ستون سایه ها روی درخت شب
می جویم اما نسیتی در هیچ جا امشب
سایه ام طعنه به من می زند و می شنوم :
– اثر از او که همه درد تو می فهمد نیست
حیف است تو خورشید عالمتاب من باشی
من سایه ای افتاده در پای خودم باشم
اینکه دنبــــال کنـــی سایــــه ی مجهولـــــی را
تا به هم خوردن خط های موازی، سخت است
جز سایه ای نماند ز من با طلوع عشق
آن نیز با غروب تو نا چیز می شود
ای کاش ساده بودی و تکـــرار می شدی،
مانند سایه ای و مجـــــــسّم نمی شوی
به غروب شب تاریک تو من میمیرم
تو شب از سایه فروزان که خودم غمگینم
من سلسله جنبان دل عاشق خویشم
بر زندگیم سایه ای از سلسله ای نیست
سایه ی بیـد و کنـار جوی و تنهائی خوشست
می روم من در پی کشف معما می روم
همیشه سایه شدم تا زمین بیاساید
ولی، به خاک سیاهش نشسته ام دیگر
من او نیم او مرده و من سایه ی اویم
من او نیم آخر دل من سرد و سیاه است
رسیده ای و سلامت به لحظه جان داده
و سایه ات به تن خسته ام امان داده
روی دیوار دلم سایه ای از قامت توست
مثل تنهایی من قد بلندی داری
تمام سایه ها را می کشم در روزن مهتاب
حضورم را زچشم شهر حاشا میکنم هر شب
با من سر پیمانت اگر نیست نیایم
چون سایه به دنبال تو فرسنگ به فرسنگ
در زیر سایه ی مژه ات
خوابم آرزوست
بگذار
گل‌های دامنت مستم کند
آبشار نگاهت، غرقم
و من
در نامت شنا کنم
از سایه اندامت روان شوم
همه تو باشم
که مرا با تو
بی اندازه مهربانی هاست …..
تو فریاد چشم هایم هستی
که تا بی نهایت ادامه دارند
تا سایه ای که به وسعت هزار سایه ست
ای جویبار جاری ! زین سایه برگ مگریز
کاین گونه فرصت از کف دادند بی شماران
نباید خالی بمانند این دست ها
راستش را بخواهی
دلم هوای دستی را کرده
وسیع مثل دشت
گرم مثل خورشید
محکم مثل سایه ها
تو آفتابی
هرصبح
می تابی برپنجره ی خیالم
و نورمی پاشی
روی سایه ی تنهایی ام
امروز را
عاشقانه بتاب رؤیای من!
دلگرمی های تو
بال های منند
چیزی بگو
گاهی چنانم بی تو
که عبور سایه ای از کنارم
نگرانم می کند.
مستی شراب هفت ساله دارد
انگور هایش
درخت تاکی
که زیر سایه اش
به من گفتی:
“دوستت دارم”
اگر می خواهی احساس مرا بدانی
به سایه ات نگاه کن
نزدیک به تو ام
حال که هرگز نمی توانم لمس ات کنم
چین و چروک های صورتم را
که ادامه دهی
به رفتنت می رسی
به زمستانی سخت
به برف
که سال هاست
جای سایه ات
روی سرم می نشیند.
از سایه‌ی عاشقان اگر دور شوی
بر تو زند آفتاب و رنجور شوی
پیش و پس عاشقان چو سایه میدر
تا چون مه و آفتاب پرنور شوی
بخند کودک همسایه …
من اندوه‌های زیادی را دیدم که سر پیچ همین خیابان
چشم انتظار بزرگ‌سالی تو هستند
زخمی کهنه‌ام
سایه‌ی رنجی پایان یافته
دوستت دارم
و به لمس سرانگشتانت
بر سایه‌ی این زخم دلخوشم.
آغوش
ترکیب پیچیده ای ست
از من و خیال تو
که هر شب
مثل سایه
روی دیوار خانه می افتد
از بهر خدا سایه زمن باز مگیر
ای سایه رحمت خدا سایه تو
سایه نوری تو و ما جمله جهان سایه تو
نور کی دیدست که او باشد از سایه جدا
ز سایه خود گریزانم که نور از سایه پنهانست
قرارش از کجا باشد کسی کز سایه بگریزد
سایه طایر کم حوصله کاری نکند
طلب از سایه میمون همایی بکنیم
ای سایه سنبلت سمن پرورده
یاقوت لبت در عدن پرورده
چو سایه جذبه خورشید او سراپایم
چنان ربود که نگذاشت سجده ام بجبین
بنفشه سایه ز خورشید افکند بر خاک
بنفشه تو بخورشید گشته سایه فکن
مرغ شب با سایه مهتاب اگر سرخوش بود
من خوشم با سایه زلف خیال انگیز او
کسی کز سایه اش اینجا نیاسود آتشین مغزی
کجا در سایه طوبی تواند واکشید آنجا؟
با سایه هما نکند دوربین بدل
صائب حضور سایه دیوار خویش را
ای سایه سنبلت سمن پرورده
یاقوت لبت در عدن پرورده
جمال دوست چندان سایه انداخت
که سعدی ناپدیدست از حقارت
در سایه شاه آسمان قدر
مه طلعت آفتاب پرتو
آنچه در سایه اقبال هما می جستیم
فرش در سایه دیوار قناعت بوده است
دولت اگر چه در قدم سایه هماست
ثابت قدم چو سایه دیوار عشق نیست
ز آفتاب نظرت بر سر او سایه فگن
تا مگر بر مگسی سایه عنقا بینند
سایه دولت تو بر سر خلق
سایه پادشه ترا بر سر
ای سایه تو پناه عالم
یارب که مباد سایه ات کم
پس از این چو سایه باشم پس و پیش هر امامی
که بکاهم و فزایم ز حراک سایه بانی
تا سایه زلف تو بدیدم
دیوانه شدم چو سایه داران
شعر در مورد طلوع خورشید,شعری در مورد طلوع خورشید,شعر در مورد غروب خورشید,شعر در مورد طلوع آفتاب,شعر نو در مورد طلوع خورشید,شعر در مورد غروب خورشید,شعر زیبا در مورد غروب خورشید,شعر نو در مورد غروب خورشید,شعر درباره غروب خورشید,شعر زیبا در مورد طلوع خورشید,شعری درباره غروب خورشید,شعری زیبا در مورد طلوع خورشید,شعری در مورد غروب و طلوع خورشید,شعری در مورد غروب آفتاب,شعر در باره غروب آفتاب,شعر درباره طلوع آفتاب,شعر درمورد طلوع افتاب,شعری درباره طلوع آفتاب,شعر درمورد طلوع خورشید,شعر نو درمورد غروب آفتاب,شعر نو درباره غروب خورشید,شعر زیبا در مورد غروب آفتاب,شعر زیبا درباره غروب خورشید,شعر زیبا درباره طلوع خورشید,شعر نو درباره غروب افتاب,شعر درباره طلوع خورشید,شعر درباره ی طلوع خورشید,شعری درباره طلوع خورشید,شعر در وصف طلوع خورشید,شعری در وصف طلوع خورشید,شعر در وصف غروب خورشید,شعر در وصف طلوع آفتاب,شعر در وصف غروب افتاب,شعری در وصف غروب آفتاب,شعر طلوع خورشید,شعر طلوع خورشید,شعر درباره طلوع خورشید,شعر نو طلوع خورشید,شعر برای طلوع خورشید,شعری برای طلوع خورشید,شعر در مورد طلوع خورشید,شعر درباره ی طلوع خورشید,شعر نو در مورد طلوع خورشید,شعر کوتاه طلوع خورشید,شعر در مورد طلوع خورشید,شعر درباره طلوع خورشید,شعری درباره غروب خورشید,شعر درباره غروب خورشید,شعری در مورد طلوع خورشید,شعر در مورد طلوع آفتاب,شعر نو درباره غروب خورشید,شعری درباره طلوع خورشید,شعر نو غروب خورشید,شعر درمورد طلوع خورشید,شعر دربارهی طلوع خورشید,شعر راجب طلوع خورشید,شعری از طلوع خورشید,شعری درمورد طلوع خورشید,شعر در مورد غروب خورشید,شعر در مورد غروب خورشید,شعر زیبا در مورد غروب خورشید,شعر نو در مورد غروب خورشید,شعر زیبا در مورد طلوع خورشید,شعری درباره ی طلوع خورشید,شعر درباره ی غروب خورشید,شعری درباره ی غروب خورشید,شعر درباره ی غروب آفتاب,یک بیت شعر درباره ی طلوع خورشید,شعر نو درمورد غروب آفتاب,شعر کوتاه غروب خورشید,شعر کوتاه درباره طلوع خورشید,شعری کوتاه درباره طلوع خورشید
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد طلوع خورشید برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
تو مشرقی تر از آفاق سرخ لَم یَزَلی
طلوع عاطـفه بر شانه های هر غزلی
شروع دلنشین من طلوع کن که بشکند
بلور اشک ها و خاطرات بی بهای من
دیده ی من مُبَلغِ طلوعِ با شکوهِ تو
مژده رسید تشرُفِ حلولِ ماهِ رویِ تو
روبه روی من فقط تو بوده ای
از همان اشاره، از همان شروع
از همان بهانه ای که برگ
باغ شد
از همان جرقه ای که
چلچراغ شد
چارسوی من پر است از همان غروب
از همان غروب جاده
از همان طلوع
از همان حضور تا هنوز
جز سایه ای نماند ز من با طلوع عشق
آن نیز با غروب تو نا چیز می شود
ز جان من که در چاه غروب تلخ هجرانت
طلوع سینه ی چاک گریبانت چه میخواهد
آنقدر دوستت دارم
که خودم هم نمیدانم چقدر دوستت دارم!
هر بار که می پرسی، چقدر؟!
با خودم فکر می کنم؛
دریا چطور
حساب موجهایش را نگه دارد؟!
پاییز از کجا بداند
هر بار چند برگ از دست میدهد؟!
ابرها چه می دانند
چند قطره باریده اند؟!
خورشید مگر یادش مانده
چند بار طلوع کرده است؟!
و من،
چطور بگویم که،
چقدر دوستت دارم
با قصه های روشن باران طلوع صبح
در من سرود عشق تو آغاز می شود
در من طلوع آبی آن چشم روشن
یادآور صبح خیال انگیز دریاست
خوش به حال من ودریا و غروب و خورشید
و چه بی ذوق جهانی که مرا با تو ندید
نمی دانم
می آمدی یا می رفتی
فقط چیزی در قلبم فرو ریخت
نمی دانم
می آمدی یا می رفتی
عبورت، حضوری ماندگار بود
خورشید از پشت
پلکهایت درخشید
و در ادامه ی راهم
طلوع کردی!
آفتاب را
دوخته‌ای به لب‌هایت!
آدم دوست دارد هر روز خورشیدش
از لب‌های تو طلوع کند..
برای صبح شدن
نه به خورشید نیاز است
نه خنده های باد؛
چشم هایت را که باز کنی،
موهایت که پریشان بشود،
زندگی
عاشقانه طلوع خواهد کرد…!
آفتاب را
پشت دروازه ی شب
منتظر نشانده ام
و طلوع را
به دیداری عاشقانه دعوت کرده ام
در آنسوی دنیا زاده شده بودی
دور بودی
مثل تمام آرزوها
و ریل ها
در مه زنگ زده بودند
هیچ قطاری حاضر نبود
مرا به تو برساند
من به تو نرسیدم
من به حرفی تازه در عشق نرسیدم
و در ادامه خواب های من
هرگز خورشیدی طلوع نکرد …
با طلوع نام تو
روی حرفِ “سینِ” سر خوشانه اش
شاد مانه، یک ترانه، سبز می شود.
آن ترانه را جویبارِ روشنی، روانه می کند
-زیرِ پای بوته های چای
نام تو “شمال” را زنانه می کند.
گل قشنگم
شیرین نیستی
ولی من
صخره های شب را
آنقدر می تراشم
تا خورشیدم طلوع کند
و تو
در آغوشم بخندی.
یادم نیست
طلوع اوّلین گل سرخ بود
یا غروب آخرین نرگس زرد ؟!
که پروانه ها
تو را در من سرودند
رسیده‌ام به تو
اما هنوز دلتنگ‌اَم!
انگار به اشتباه،
جای طلوع
در غروبِ چشم‌هایت
فرود آمده باشم!
خورشید جاودانه می درخشد در مدار خویش
مائیم که یا جای پای خود می نهیم و غروب می کنیم
هر پسین
تو مثل لاله ی پیش از طلوع دامنه ها
که سر به صخره گذارد
غریبی و پاکی
ترا ز وحشت توفان به سینه می فشردم
عجب سعادت غمناکی
مثل کودکی که با بی اعتنایی به سیبی نگاه می کند
به آسمان خیره مانده ام
آسمانی که بین طلوع و غروبش
حتی سنجاقکی پوست نمی اندازد
آسمانی که روزش نیمی خورشید و نیمی زخم است
و شبش نیمی اضطراب و نیمی ماه
میگفتی: دنیا کوچک است
تا آنجا که
شمال و جنوب لای ِ انگشتانت محو می شوند !! …
و خورشید میتواند
از چشمی طلوع کند و درچشم ِ دیگرت غروب !! …
تو آمدی
و گرمی حضوری خورشید وار را
بر طلوع آرزوهایم هک کردی
نامت را در شبی تار بر زبان می‌آورم
ستارگان
برای سرکشیدن ماه طلوع میکنند
و سایه‌های مبهم
می‌خسبند
صبح که
شعرم بیدار میشود
می‌بینم بسترم سرشاراز
گُلِ عشقِ توست و
عشق تو آفتاب است
آنگاه که
درونم طلوع میکنی و
می‌بینمت
روز
لبخند توست
که طلوع مى کند
اگر می دانستم که صبح من
از نگاه تو شروع می شود
می گفتم زودتر بیا
کمی زودتر طلوع کن
اگر فقط چند لحظه زودتر نگاهم می کردی
جهانم شب نمی شد
هنگامی که دستان مهربانش
را به دست می گیرم
تنهایی غم انگیزش را در می یابم
اندوهش غروبی دلگیر است
در غربت و تنهایی
همچنان که شادیش
طلوع همه آفتاب هاست
خورشید برای من
ساعت هفت غروب طلوع می کند
آن هم از پشت میز یک کافه
یعنی وقتی تو را می بینم
هنگامی که مردم
تکه یخی بر روی خاکم بگذارید
هر روزه بعد از طلوع آفتاب
تا با آب شدنش روی خاکم
گمان کنم
کسی که من به یادش بودم
به یادم گریه می کند
خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد
گر برگ عیش می طلبی ترک خواب کن
مهی ز برج مرادم طلوع کرد امشب
که فخر بر سر خورشید آسمان دارد
گفتم که نور چشمه خورشید از کجاست
گفت از طلوع طلعت عاشق گداز من
خورشید در مقدمه شب کند طلوع
بعد از غروب اگر ز جمال افکنی نقاب
تا کمین ذره ذرات وجودش گردد
نجم خورشید طلوع و مه برجیس صعود
خندید خورشید فلک چون سرخ گل در بوستان
از خنده آن سرخ گل آفاق را خندان نگر
دمید صبح مبارک طلوع، ساقی، خیز
به دلخوشی می صافی به جام روشن ریز
چو مهر می کند از مشرق پیاله طلوع
شود منور از انوار او جهان مجموع
جهان پیر چو روشن شد از فروغ قدح
چه باک، اگر نکند آفتاب چرخ طلوع؟
جز عارض سیمین تو بر طره شبرنگ
هرگز نشنیدیم طلوع قمر از مو
هزار نجم همایون طلوع گشته بلند
ولی یکیست که خورشید وش نمایان است
ز عشق تابش خورشید تو به وقت طلوع
بلند کرد سر آن کوه نی ز جباری
بی گاه شد بی گاه شد خورشید اندر چاه شد
خیزید ای خوش طالعان وقت طلوع ماه شد
داد عیش از ربیع بستانم
به طلوع مه محرم خم
ز مشرق سر کو آفتاب طلعت تو
اگر طلوع کند طالعم همایون است
در طلوع مهر بی عرض تبسم نیست صبح
هر که گردد خاک راهت میکند پیدا نمک
در هوای حتم مقصد سرنگون تاز است مو
تا طلوع صبح پیری نیست بی شبگیر شرم
ماه چنین کس ندید خوش سخن و کش خرام
ماه مبارک طلوع سرو قیامت قیام
گاه بر دورنمای افق از گوشه ابر
با طلوع ملکی جلوه دهد سیمایی
گر می روشن کند از مشرق مینا طلوع
صبح شنبه می توان کردن شب آدینه را
صائب آن فیضی که مخموران نیابند از شراب
در طلوع نشأه تریاک می بینیم ما
ز خم طلوع سهیل شراب نزدیک است
ز کوه سر زدن آفتاب نزدیک است
در سینه های تنگ بود آه بیشتر
یوسف کند طلوع ازین چاه بیشتر
صبح قیامت از دهن خم کند طلوع
چون برلب آورد کف مستی شراب عشق
طلوع صبح جمالش فروغ آفاق است
بساط مجلس عیدش نشاط دوران است
فلک به چشم فروغی طلوع داده مهی را
که آفتاب قسم می خورد به صبح جبینش
مگر از سیاه روزی تو مرا نجات بخشی
که طلوع صبح روشن ز سواد شام داری
ز تقریری که واعظ می کند بر عرشه منبر
طلوع صبح محشر شام هجران است پنداری
به کمی چو ذره هایم من اگر گشاده پایم
چه کنم وفا ندارد به طلوع آفتابم
طلوع کرد از این لحم شمس تبریزی
که آفتابم و سر زین وحل برون آرم
به هر صبوح درآیم به کوری کوران
برای کور طلوع و غروب نگذارم
از تبریز شمس دین یک سحری طلوع کرد
ساخت شعاع نور او از دل بنده مظهری
تبریز مشرقی شد به طلوع شمس دینی
که از او رسد شرارت به کواکب معانی
زهی شبی که چنان نجم در طلوع آید
به روز روشن بدهد صفات ستاری
یک بار اگر ز مشرق رایت کند طلوع
من بعد مهر یاد نیاید ز خاورش
آنکو شناخت گردش خورشید و ماه را
جوید برای خفتن خود خوابگاه را
نیست کبر و سرکشی در طینت روشندلان
پرتو خورشید پیش خاص و عام افتد به خاک
مرا ز پست و بلند سپهر باکی نیست
به یک قرار بود مهر در طلوع و افول
هر که بپرسدت که چون مهر طلوع می کند
جام صبوح خورده از خانه برآ که همچنین
نبود طلوع از برج ما، آن ماه مهر افروز را تغییر
طالع چون کنم این اختر بد روز را
بر من فتاد سایه خورشید سلطنت
و اکنون فراغت است ز خورشید خاورم
ای مهربانترین مهربانان
ای بهترین بهترینها
در این خجسته روز
در این طلوع شاد
روزی که زندگی ب لبان تو بوسه داد
در سالگرد بهاران هستی ات
خواهم که تا همیشه بمانی تو سر فراز
خواهم که تا همیشه توباشی عزیز وشاد
اصغر که نسیم عشق مویش بوسید
خورشید ولایت سر و رویش بوسید
می خواست حسین تا ببوسد لب او
تیر آمد و زودتر گلویش بوسید
شعر در مورد ضعف , شعر در مورد نقطه ضعف , شعر درباره ضعف , شعر درباره نقطه ضعف ,شعر ضعف , شعر نقطه ضعف , شعر در وصف ضعف , شعر در وصف نقطه ضعف , شعری در مورد ضعف , شعرهایی در مورد ضعف , شعر زیبا در مورد ضعف , شعر جدید در مورد ضعف
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد ضعف برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
روی زرد و لرزشت را از که پنهان میکنی ؟
نقطه ضعف برگها را باد پیدا میکند
این وزن آواز من است :
عشقی که گرم و شدید است
زود می سوزد و خاموش می شود
من سرمای تو را نمی خواهم
و نه ضعف یا گستاخی ات را !
اینک تو کجا هستی ای یار من!
آیا به مانند نسیم شب زنده داری میکنی؟
آیا ناله و فریاد دریاها را می‌شنوی
و آیا به ضعف و خواری من می‌نگری و از شکیبایی‌ام آگاهی؟؟
یک دوست داشتن هایی هم هست
که از دور است و در سکوت
که دلت برایش از دور ضعف می رود
گاهی دلت می خواهد از دید بعضی آدم ها پنهان بمانی.
آدم هایی که مدام توی زندگیت سرک می کشند
و با ژست صمیمیت داشته هایت را می شمرند،
احساساتت را خط کشی می کنند،
اشتباهاتت را سرزنش می کنند،
به چیزهایی که خود ندارند حسادت می کنند،
دست می گذارند روی نقطه ضعف هایت
و آن را بزرگ و بزرگتر می کنند
و هر کاری که لازم باشد می کنند
تا تو را کوچک و بی رنگ و کدر نشان دهند.
تو نقطه ضعف من هستی
مرا با تو می توان ویران کرد وُ
به پریشانی کشاند
امروز بیشتر از دیروز
دوستت مى دارم
و فردا بیشتر از امروز
و این ضعف من نیست
قدرت تو است
تو هیچ نقطه ضعفی نداشتی
من داشتم
من عاشق بودم
سر راهش افتادم از ناتوانی
وزین ضعف کردم بسی کامرانی
عمریست درین انجمن از ضعف دوتائیم
خلخال رسانید بپای مگس از ما
عاقبت از ضعف پیری ناله ما اشک شد
سرنگونی بر زمین زد نغمه این چنگ را
چهره زرد شکن ها اندوخت
سکه زد ضعف کنون بر زر ما
عمرها شد انتظار ضعف پیری میکشم
تا زنم از پیکر خم بر جوانی پشت دست
شعله آواز ما در سرمه بالی میزند
شمع را از ضعف رنگ ناله در منقار نیست
ضعف بیمار محبت تا کجا دارد اثر
ناله هم امشب به پهلوی من از بستر گذشت
از ضعف انتظار تو در دیده ترم
سررشته نگاه چو مژگان گسسته است
فهم شباب قابل تحقیق ضعف نیست
پیریست فطرتی که بقد دو تا رسد
نگردد ضعف پیری مانع بیتابی شوقت
نوا از پا نیفتد گرنی ما چنگ میگردد
چون نفس از ضعف جز قلب هوا نشگافتم
فتح باب بیدری وقف کلیدم کرده اند
گر چنین دارد کمین ناز ضعف پیکرم
صورت آئینه ام موی میانی میشود
از ضعف بی بریها بر خاک سجده بردیم
بید آبرو نریزد دگر مرتعش نباشد
پیر گردیدیم حکم ضعف باید پیش برد
قامت خم گشته بر ما کج گلاهی میکند
ضعف خود گر سنجی و نیروی من
نگروی تا پای داری سوی من
خردی و ضعف تو از رنج شناست
این نه راه زندگی، راه فناست
ز عهد کودکی، آماده بزرگی شو حجاب
ضعف چو از هم گسست، عزم قویست
من از چرخ پیرم چنین تنگدل
که از ضعف پیران نگردد خجل
ز ضعف طاقت آهم نماند و ترسم خلق
گمان برند که سعدی ز دوست خرسندست
نه او به چشم ارادت نظر به جانب ما
نمی کند که من از ضعف ناپدیدارم
ضعف رها نمی کند ورنه ز آه صبحدم
شعله فروز چرخ را مشعله وانشاندمی
همه از ضعف ایمانست بر غیر اعتماد من
ازین کافردلان یارب بایمان بی نیازم کن
ضعف بر مجنون من گر این چنین زور آورد
موجه ریگ روان خواهد سلاسل شد مرا
چه شکایت کنم از ضعف بصر در پیری؟
که بصیرت عوض نور بصر داد مرا
چنان به پیکر من ضعف زور آورده است
که فرق نیست ز قد دوتا، عصای مرا
ضعف پیری فکند بیجگران را از پای
دل چو افتاد قوی، پشت دو تا شمشیرست
ز بی غمی نبود رنگ روی من بر جای
ز ضعف، رنگ مرا قوت پریدن نیست
خوشم به ضعف تن خود که همچو خط غبار
مرا ز حاشیه بزم دور نتوان کرد
شادم به ضعف خویش که بیماری نسیم
ناز طبیب و منت درمان نمی کشد
چون رو به ره شوق گذاریم که
از ضعف رنگ رخ ما قوت پرواز ندارد
شدنفس بی بصیرت از ضعف تن زمین گیر
آسوده گشت پایش کوری که بی عصا شد
ز ضعف اگر نفس بال بسته ای دارم
ز رنگ چهره زبان شکسته ای دارم
به یک نسیم توجه ز خاک بردارم
ز ضعف پا به زمین چند چون غبار کشم
رنگ شکسته کم ز زبان شکسته نیست
از ضعف، حال من نکند گر ادا لبم
مرا تا ضعف عادت شد،
ترا زور نخواهد بود این پیوند، مقدور
از خود نبودت آگهی، از ضعف کودکی
آنساعتی که چهره گشودی، عروس وار
تشبیه ندارد او وز لطف روا دارد
زیرا که همی داند ضعف نظر ما را
قماش بازده آن گاه زهد خود می کن
مکن بهانه ضعف و فرومکش آواز
گر بگردد آفتاب از ضعف نیست
نقل کرد از جا به جا اقبال عشق
آه ز نفس فضول آه ز ضعف عقول
آه ز یار ملول چند نماید ملال
بهر ضعف این دماغ زخمگاه عشق خویش
می کند آن زلف عنبر مشک و عنبرساییی
بشکستن تو شکستن هر دو جهان
ای ضعف تو ویران شدن هر دو جهان
دید چون عندلیب ضعف نسیم
به عیادت به مرغزار آمد
قدمی بیش نمانده ست میان من و دوست
لیکن از ضعف مراقوت رفتاری نیست
تو قوی پنجه شکارافکن و من صید ضعیف
ترسم از ضعف به گوشت نرسد فریادم
دام محکم، ضعف در حد کمال
ایستادن سخت و برگشتن محال
علاج ضعف دل ما به لب حوالت کن
که این مفرح یاقوت در خزانه توست
علاج ضعف دل ما کرشمه ساقیست
برآر سر که طبیب آمد و دوا آورد
با ضعف و ناتوانی همچون نسیم خوش باش
بیماری اندر این ره بهتر ز تندرستی
وحشی ز آستانه او بار بست و رفت
از ضعف چون تحمل بار جفا نماند
از وجودم قدری نام و نشان هست که هست
ور نه از ضعف در آن جا اثری نیست که نیست
که این کند که تو کردی به ضعف همت
و رای ز گنج خانه شده خیمه بر خراب زده
مرا از ضعف پرواز است قید آشیان ورنه
نفس گیرم چو بوی غنچه از خلوت گزینی ها
پیکرم خون گشته است از ضعف و دل خون می خورد
بار این کشتی بدوش ناخدا افتاده است
موج هر جا در جمعیت گوهر زده است
تب حرص است که از ضعف به بستر زده است
اشکم و گم کرده ام از ضعف راه اضطراب
ورنه این ره لغزش پا داشت گر منزل نداشت
ضعف پهلو بر کمر می باید از هستی گذشت
شمع اگر تا پای خود دارد سفر بیزاد نیست
چنین کز ضعف در هر جا تحیر نقش می بندم
عجب دارم گر از آئینه تمثالم جدا گردد
زان مرغ اسیری که به کنج قفس از ضعف
بسته است لب از ناله و فریاد بکن یاد
در اقلیم مدارا ضعف بر قوت بود غالب
به مویی می توان کوه گرانی را کشید آنجا
مکن یارب گران در منتهای عمر گوشم را
سبک زین بار سنگین ساز با این ضعف دوشم را
برآمد حسن لیلی بی حجاب آن روز از محمل
که ضعف و ناتوانی از نظر پوشید مجنون را
